na 5 maand en 3 weken weer thuis!!

Zo beste blogvolgers hier zoals beloofd mijn laatste blog over de trip naar huis en over de eerste paar dagen thuis. Iets later dan jullie gewend zijn omdat ik nu mijn laptop niet meer gebruik maar de gewone pc en daar staat de software van de camera nog niet op dus dat moet eerst gebeuren. Dinsdag 24 juli was het dan weer tijd voor mij om weer af te reizen naar het mooie plaatsje Geesteren waar ik geboren en getogen ben. Na een half jaar toch wel een gek idee om te weten dat je de volgende dag gewoon weer thuis zult zijn bij al je vrienden, familie en natuurlijk bij Stephanie. Op maandag ’s avonds voor mijn vertrek nodigen Bas en Anneke me uit voor een BBQ en ook George en Germaine zijn uitgenodigd. We kunnen mooi buiten op de veranda zitten en daar eten we dan ook gezamenlijk wat. Even later worden we door de muggen naar binnen gejaagd en daar drinken we er nog een paar en denk ik erg veel over het afgelopen halve jaar. Wat ging het toch snel en wat een raar idee dat het er gewoon alweer op zit. Na dit gezellig samenzijn neem ik afscheid van George en Germaine en we maken nog even samen een foto. George kwam zowat elke dag in de shop en nodigde me ook regelmatig uit voor een pilsje en was altijd erg vriendelijk en ik kon erg lachen om zijn humor. Ik denk er nu dan ook al vaak aan terug en ik hoop dat ik hem ooit weer zal zien… wie weet.
Daarna ga ik nog even naar de bar waar ik zo vaak ben geweest en veel lol heb gehad, er was niet veel te doen maar er waren wel een paar mensen waar ik ook veel mee heb beleefd en we drinken er een paar en praten over het afgelopen halve jaar en daarna ga ik rond half 2 naar huis. Ik pak de laatste dingen in en controleer alles nog eens. Daarna even douchen en de volgende dag om half 6 was ik alweer uit de veren om de koffer dicht te doen en om mooi op tijd klaar te zijn. Maar goed ook want de koffer kreeg ik zowat niet dicht, maar na even een beetje gewicht op het deksel te hebben uitgeoefend gingen de sloten dan toch dicht. Omdat hij zowat op barsten stond toch maar even een beetje tape om de koffer gedaan voor het geval dat. In de shop is iedereen net gearriveerd voor een nieuwe werkdag en ik neem van alle jongens afscheid. Daarna in de auto want Bas en Anneke brengen me naar Alexandria waar ik mijn weg vervolg met een busje omdat dit goedkoper is en zo zijn hun ook geen hele dag kwijt om mij weg te brengen. Ik kijk nog 1 keer naar de zaak en als we het dorp uitrijden kan ik het niet laten om toch even achterom te kijken en in mezelf te denken “ bedankt millerville”. Even later zijn we in Alexandria waar de bus al staat te wachten, ik neem hier afscheid van Bas en Anneke en bedank ze nog een keer voor alles. Het was voor hun ook niet niks… een vreemde vent in hun bedrijf waarvan ze niet wisten wat ze moesten verwachten. Daarnaast heb ik ook 4 maand met hun mee kunnen eten en hebben ze me veel meegenomen naar feestjes of andere activiteiten. Ik waardeer dat ook enorm en zal dat ook nooit vergeten. In het busje heb ik mooi de tijd om nog even te denken aan alles. En omdat ik de avond ervoor lekker door heb gezakt heb ik moeite om de ogen los te houden. Op het vliegveld drop ik de bagage af want inchecken heb ik al online gedaan en ik ga door de security. Daarna naar de betreffende gate waar ik nog mooi even wat eet en een aantal budweisers mans maak omdat het nu nog kan en zodat ik mooi lui ben voor de vlucht. Eerst maak ik een binnenlandse vlucht richting chicago waarna ik mijn rijs vervolg met een boeing 747. Na voor de 2e keer door de security te zijn geweest moet ik nog even wachten en dan kan het echte werk beginnen. Na 7,5 uur films kijken en muziek luisteren land ik dan eindelijk weer op Nederlandse bodem rond kwart voor 7 in de ochtend. Mijn koffer kwam als 1 van de eersten van de band dus kon ik lekker vlot door om eindelijk de familie weer te zien. Ze zeiden dat ze niet allemaal mee zouden komen maar ik ken hun wel beter en toen ik door de befaamde deur kwam waren ze er dan ook allemaal…. Compleet met spandoek en ballonnen. Steef vloog me uiteraard in de armen waarna ik uiteraard de rest allemaal even knuffel en/of de hand schud. Echt fijn om ze allemaal weer te zien zeg… pff. We gaan daarna richting exit en ik vraag me af hoe we nu naar huis gaan. Eenmaal buiten snap ik wel hoe dat zit want ze waren namelijk allemaal samen met een bus gekomen om me op te halen. Goh wat gaaf lekker met zn allen in de bus en iedereen verteld wat ie te vertellen heeft en ik ben direct weer op de hoogte van de meeste nieuwtjes. Eenmaal in geesteren rijden we de weg op waar ik aan woon en ze zeggen dat ik op moet letten. Ze hadden overal blaadjes aan de bomen gehangen met daarop welkom thuis en een foto. We komen steeds dichter bij huis en ik zie al allerlei gekleurd spul op ons oprit. Allemaal ballonnen en slingers…. Ze hadden er wel werk van gemaakt zeg! Ze hadden zelfs een heuse boog gemaakt en ook de tuin was compleet versierd. De kameraden hadden ook nog 2 borden met daarop een leuke tekst en een opsomming van alle feesten die ik gemist had. Super dat iedereen zich zo heeft ingespannen en ook gaaf om weer terug te zijn. Ik kijk even bij oma achter de deur en die heeft het eerst niet eens in de gaten waarna ze het opeens snapte. Ik heb haar de laatste 3 jaar niet zo snel in de benen zien komen haha. Ik loop even rond het huis en naar de garage om ook hier even te kijken en om Ronny even gedag te zeggen… het lijkt wel of de tijd heeft stil gestaan en ik krijg weer dat vertrouwde gevoel.
Ma had de garage omgetoverd tot een party centrum en zwager Gert (oeh-oeh) heeft 1 van zijn muziek computers met bijbehorende speakers ter beschikking gesteld. We gaan met zn allen gezellig brunchen waarna iedereen weer aan het werk of naar huis gaat. Diezelfde avond komen alle kameraden, een aantal ooms en tantes, de schoonfamilie, en ook
ronny en henkie + aanhang zijn aanwezig. Ik wordt overladen met kado’s en de kameraden hadden zelfs een taart laten maken met daarop een foto van mij op de harley. Het is die avond dan ook erg gezellig en ik klets met iedereen lekker bij en met de kameraden wordt er weer ouderwets gezeurd over de stomste dingen. We hebben er mooi een beetje muziek bij en als het later iets rustiger wordt en de oudere garde naar bed toe gaat wordt de volume knop een beetje op gedraaid en rond 4 uur gaan de allerlaatsten dan ook pas naar huis. Al met al dus een zeer intensieve maar super geslaagde dag! De volgende dag is alles weer bij het oude en ruimen we alles weer op al ben ik vanwege een overgeslagen nacht en een hoop alcohol niet erg fit. Het weekend dat er op volgde was er een feest bij de jongens van Heerdink en het halve dorp was er dan ook. Een prima gelegenheid om dus even bij te kletsen met iedereen. Ook hier krijg ik weer het vertrouwde gevoel, zulke feestjes hadden we daar gewoon niet.

Zo nu weten jullie hoe de reis is gegaan en hoe het was om weer terug te zijn. Ik hoop dat jullie alle blogs met plezier hebben gelezen en ik vind het super dat jullie allemaal zoveel gereageerd hebben elke week. Ook met name de mensen die elke week reageerden erg bedankt en uiteraard ook iedereen die niet reageerde maar toch de moeite nam om mijn verhalen te lezen. Ook Stephanie, pa ma en uiteraard de rest van de familie allemaal super bedankt dat jullie zo’n thuiskomen hebben georganiseerd. Door deze ervaring realiseer ik me hoe belangrijk jullie voor mij zijn. Je moet het immers toch samen doen!

Nou allemaal voor de laatste keer bedankt en vele groeten van jullie “razende reporter” ofwel zoals de amerikanen dat zeggen “the raging reporter”!

Bye bye and take care!