CV in Millerville.... NOT

Hallo lieve volgers van mijn geweldige blog!
Het is inmiddels alweer zondag 19 februari. Juist! Papsleef’n dag.
Helaas kon ik deze geweldige dag niet meemaken , en ook de verlichte optocht heb ik moeten missen, wel erg jammer maar het zei zo. Trouwens mijn felicitaties voor CV de kroegtijgers met hun verdiende prestaties tijdens de optochten…. Petje af hoor! Ook het peleton proficiat natuurlijk. De laatste dagen denk ik veel aan thuis en aan jullie, wat had ik graag weer een of andere idiote outfit opgezocht en vervolgens een paar dagen lekker te feesten.
Maarja als je dan geen cv kunt vieren moet je hier maar een paar flesjes drinken niet?
Het gaat met mij hier verder wel goed, en raak gewend aan het ritme. Wel denk ik uiteraard vaak aan het mooie Geesteren en iedereen thuis. Gelukkig krijg je er wel wat voor terug, laten we dat voorop stellen! En we zijn tegenwoordig voorzien van moderne middeltjes als skype en mobiele telefonie. Bij Jb tractors in de nieuwe werkplaats hebben ze draadloos internet voor de laptops en pc’s. hierdoor kan ik ook berichten sturen met de telefoon via whatsapp, dus als jullie wat willen sturen kan dat ook op die manier! Zo blijf ik mooi op de hoogte van alles wat er bij jullie gebeurd omdat Stephanie me alles wel verteld.


De 2e werkweek is inmiddels ook achter de rug en met de indeling van de nieuwe werkplaats schiet het mooi op, nu alle onderdelen nog haha. Hier hebben we ons de gehele week mee bezig gehouden en daar zit nog wel een poos werk in. De sfeer in het bedrijf is wel prettig en de jongens die hier werken zijn wel aardig nu je ze begint te kennen. Ook komen er regelmatig oude gepensioneerde mannen langs, toevallig altijd rond koffietijd haha. Ze vertellen dan verhalen over vroeger etc. 1 van hen heeft ooit 2 jaar in Duitsland gezeten voor het Amerikaanse leger, hier verteld hij vaak over en wat ze allemaal uitgespookt hebben. Wel lachen om die oudjes daar te zien zitten.
Bas en Anneke zijn trouwens deze week vertrokken naar de zon, en wel naar Florida, voor een veiling en daarna vlogen ze door naar Paraguay waar de vader van Bas ook nog het één en ander bezit. Als de kat van huis is dansen de muizen op tafel zeggen ze wel eens, maar dat gaat hier helaas niet op. Omdat hun weg zijn hebben Berd en ik er een aantal taken bij, Bas heeft bij zijn huis buiten het dorp een aantal koeien en deze moeten we dan voeren en ze zijn daar een huis aan het bouwen waar we dan ’s avonds even moeten kijken hoe alles gaat.
Van het uitzicht vanaf deze schitterende plek heb ik een paar foto’s bijgevoegd zodat jullie de omgeving kunnen zien.
Als je hier geen rust vind dan vind je het nergens, als je buiten staat hoor je werkelijk helmaal niks… wel heel appart. Als we dan uiteindelijk onze taken gedaan hebben kunnen we naar huis om eten op te warmen dat Anneke voor ons gemaakt heeft, zodat we niet 2 weken lang uit eten hoeven te gaan haha. Daarnaast moeten we ook wassen en het huis glad houden en alle zaken die bij een huishouden komen kijken….. Respect voor huisvrouwen.
Gelukkig maken we niet zoveel smerig omdat we de hele dag weg zijn meestal.

En dan het weekend!
Gezien het feit dat Bas en Anneke weg zijn hebben we niet zoveel plannen voor dit weekend, tja boodschappen halen alleen. Vrijdag avond hadden we het plan om naar de Liquer store te gaan ofwel de Bar. Maar toen we het eten ophadden om 8 uur lagen we zowat te pitten in de bank. Dan maar Plan B, ofwel plan Bed. We lagen er dan ook mooi optijd in zodat we zaterdag weer met frisse tegenzin aan het werk konden. Wel prettig dat ze hier ’s middags vrij zijn zodat we mooi boodschappen konden doen en dus de zondag compleet voor ons zelf hadden.. Heerlijk. Na het werk zijn we dus wezen shoppen bij de walmart, waar de dus iedere keer verdwalen in de grote winkel. Uiteindelijk toch alles gevonden, het was inmiddels bijna 5 uur dus honger hadden we ook, maar geen zin aan eten koken. Hey wat is dat…? Een grote gele letter M… inderdaad we zijn dus maar ff langs de mac gegaan. Wat een oplichters in Nederland, hier is alles de helft goedkoper en drinken kun je net zoveel pakken als je zelf wilt.
Toen we later weer in het grote Millerville waren hebben we de boodschappen weg gebracht en hadden we het plan om even naar de bar te gaan en een paar pilsjes te drinken. Pfff complete parkeerplaats vol en het puilde uit van het volk.. complete families zitten hier in de bar. Van kleine kids tot een dame van ergens in de 80 aan toe. Wat appart, en dan die kleren…. Net of je terug in de tijd gaat, nee gevoel voor mode is hier ver te zoeken. Maargoed terwijl we lekker mensen zitten te kijken en hun verhalen afluisteren komt er iemand binnen die Berd dus kent, een vent van ongeveer 26 die hier woont. Hij had het erover dat er een country band optrad in Garfield, een dorp 10 mijl verderop en dat we zo mee konden in de auto. Wel aardig aangezien we er al ff zaten te pummelen. Daar ging mijn planning om zondag goed uitgerust wakker te worden. Maarja je bent jong en je wilt wat!
Eenmaal aangekomen zagen we weinig auto’s wat niet veel goeds betekend. Maargoed we waren er toch en dronken er een paar met hun, en werd er een soort dobbelspel gespeeld waar ik uiteraard mee verloor.
Uiteindelijk belanden we rond half 3 in bed. En konden we mooi uitslapen. Daarna moesten we weer naar de boerderij van Bas en Anneke en hebben we mooi de omgeving verkend met de auto en her en der een paar foto’s gemaakt. Omdat we toch langs de bar in leaf vally kwamen waar je ook kunt eten hebben we hier even wat gegeten. Hadden we dat ook weer gehad. Nog ff 1 biertje drinken en toen weer naar huis waar ik nu dus dit verhaal zit te typen.

Verder heb ik te melden dat ik vind dat de weken voorbij vliegen! Het gaat allemaal wel erg snel vanwege de lange drukke dagen en alle mooie ervaringen hier. Overigens moet ik ook vertellen dat werkelijk alles anders is dan thuis, niet alleen de omgeving maar ook de mensen zijn compleet anders. Ze leven hier heel anders, ze werken de hele week en ’s weekends gaan ze ‘s avonds allemaal naar de kroeg omdat er verder niks te doen is. En overdag zijn de meeste mannen aan het jagen of ijsvissen hier. We kunnen dus wel concluderen dat je hier echt in het platte land van amerika zit.

Zo, zijn jullie weer op de hoogte van mijn belevenissen hier, ik hoop dat mijn verhalen niet al te veel slaap op wekken en dat jullie het nog een beetje interessant vinden….. ik in ieder geval wel.. wat een ervaring zeg.

Nou jullie zien de volgende blog vanzelf wel weer!
Vele carnavaleske groeten en doe rustig aan!

Alaaf!